To nie była porywająca kampania, chociaż miała swoje smaczki. Miała też motywy przewodnie dla każdego kandydata. Było też wiele wspólnych spraw, które podnosili wszyscy ośmioro kandydaci na prezydenta Katowic.
Do takich należał z pewnością transport, szeroko rozumiany. Zarówno jeśli chodzi o usprawnienie przejazdu na osi północ-południe, jak i rozładowanie korków w centrum. Kolejna powtarzająca się kwestia związana z komunikacją to rowery. Wypożyczalnie, ścieżki i inna infrastruktura. Dużo miejsca w wypowiedziach kandydatów zajmowały też dzielnice. Że trzeba do nich przenieść ciężar inwestycji z centrum, że trzeba dać więcej pieniędzy Radom Dzielnic i wciągnąć je w proces podejmowania decyzji. W tym samym duchu utrzymane były obietnice docenienia organizacji pozarządowych i przeznaczenia na ich działalność miejskiego budynku. Skoro już o budynkach mowa. Kolejna wspólna rzecz to pustostany i mieszkania na wynajem. Chociaż prawie każdy obiecuje rozwiązanie tego problemu, właściwie nikt nie przedstawił racjonalnego pomysłu jak stworzyć tanie mieszkania, które miałyby być przeznaczone głównie dla młodych. Za to oni sami także byli jednym z głównych tematów kampanii. Wszyscy podkreślali, że trzeba zatrzymać ich odpływ z Katowic. Nikt jednak nie pokazał żadnych danych czy badań, z których wynikałoby, że to właśnie młodzi, a nie np. górniczy emeryci opuszczają Katowice. Dodam tylko, że z tego co wiem, takich danych po prostu nie ma. Dlatego apeluję na przyszłość o niepowielanie tego stereotypu. Tyle wspólnych deklaracji. Były też jednak pomysły autorskie, które wyróżniały poszczególnych kandydatów. Oto one.
Krystyna Doktorowicz. Uparcie powtarzała, że pod jej rządami miasto będzie negocjować z NFZ kontrakty na świadczenia zdrowotne. Nie przyjmowała do wiadomości, że to niemożliwe. Duży nacisk położyła też na zapowiedź pomocy seniorom. Do tego problem pustostanów, które chce nawet za darmo przeznaczyć na działalność różnego rodzaju.
Arkadiusz Godlewski. Wyróżnił się obietnicą budowy tramwaju z pętli brynowskiej na południe Katowic. Z transportem związana jest też inna obietnica – bezpłatna komunikacja w Śródmieściu. Godlewski często też podkreślał konieczność budowy parków i skwerów, tak żeby każdy miał do najbliższego maksymalnie 10 minut.
Marcin Krupa. Wyróżnikiem jego kampanii był z pewnością pomysł połączenia pętli brynowskiej z os. Odrodzenia za pomocą transportu nadziemnego, np. koleją linową lub podwieszanym tramwajem. Inny autorski pomysł, to Centrum Nauki w Katowicach, ale takie, którego budowa byłaby finansowana z budżetu centralnego. Krupa konsekwentnie zapowiadał też budowę trzech 25-metrowych basenów.
Andrzej Sośnierz. Kandydata PiS wyróżniają dwa projekty. Jeden to stworzenie banku miejskiego. Drugi to budowa parkingów w centrum miasta.
Adam Stach. Kandydat PSL to typowy polityczny folklor. Nie przedstawił żadnego programu, nie prowadził kampanii. Podczas debat wywołał salwy śmiechu mówiąc np. że po przejściu ul. Mariacką nie mógł się wytrzepać z kurzu, dlatego rozwinąłby na niej trawnik z rolki.
Marek Szczerbowski. Jako jedyny zapowiedział budowę stadionu piłkarskiego. Głośno mówił też o konieczności zmian w funkcjonowaniu jednostek miejskich, w tym szczególnie MOSIR-u. Podkreślał też konieczność rewitalizacji takich dzielnic jak Bogucice, Szopienice, Załęże, Wełnowiec. Zapowiedział obniżenie cen biletów komunikacji miejskiej i wody.
Aleksander Uszok. Podkreślał, że jako jedyny kandydat porusza się po mieście rowerem. Połączyć południe z centrum chce przede wszystkim koleją. Dlatego postuluje remonty dzielnicowych dworców. Duży nacisk kładł na współpracę z organizacjami pozarządowymi i konsultacje z mieszkańcami.
Jerzy Ziętek. Trudno powiedzieć co go wyróżnia od innych. Podczas debat kilka razy wspominał o konieczności wprowadzenia inteligentnego systemu zarządzania ruchem. Postulował też zwiększenie kompetencji i budżetu Rad Dzielnic.
