Dziś oficjalne otwarcie Alei Polskiego Dziedzictwa Śląska. Choć trudno mówić o otwarciu rosnących drzew, przed którymi stanęły tablice z informacją o ich patronach. To pomysł doradcy wojewody śląskiego, ale niemal całą pracę przy stworzeniu alei wykonały miejskie służby.
O tym, że w pobliżu Nowego Nikiszowca powstanie Aleja Polskiego Dziedzictwa Śląska, jako pierwsi pisaliśmy w czerwcu. Szpaler dębów to pomysł otoczenia wojewody śląskiego Jarosława Wieczorka, a konkretnie jego doradcy Czesława Sobierajskiego. Początkowo była nawet mowa o zmianie nazwy ulicy Gospodarczej na taką związaną z powstaniami śląskimi lub ich rocznicą. Przedstawiciele Katowic dyskretnie dali jednak do zrozumienia ludziom wojewody, że to nie najlepszy pomysł i że nie zostanie dobrze przyjęty przez mieszkańców. Stanęło więc na alei dębów. Nie było za bardzo czasu na szybkie zorganizowanie aż stu, więc na początku posadzony został jeden. Kolejnych 99 miało zostać dosadzonych z listopadzie i tak się stało. Wprawdzie początkowo oficjalne otwarcie alei planowane było na 10 listopada, w przeddzień Święta Niepodległości, ale z powodu wyjazdu wojewody do Warszawy, zostało przełożone na 16 listopada. Przy każdym ze 100 dębów stoi tablica, na której znajduje się notka biograficzna jego patrona.
Kto znalazł się w Alei Polskiego Dziedzictwa Śląska?
Wszystko rozpoczyna się od Mieszka I, który, jak można wyczytać na tablicy, przyłączył Śląsk i Małopolskę do Polski. Potem jest Bolesław Chrobry, czyli syn Mieszka I. Dalej Henryk Brodaty, św. Jadwiga Śląska, Henryk Poboży, św. Jacek, Bolko II Świdnicki, Jan II Dobry. Z postaci z bardziej współczesnych czasów swoje dęby mają Walenty Roździeński, Wawrzyniec Hajda, Paweł Stalmach, Samuel Bandtke, Andrzej Cinciała, ks. Konstanty Damrot, Józef Lompa, ks, Norbert Bończyk, ks. Alojzy Ficek, ks. Józek Szafranek, Franciszek Chrószcz, ks. Józef Wajda, Lucjan Malinowski, Juliusz Szaflik, Juliusz Ligoń, Kazimierz Nitsch, Teodor Haneczek, Karol Miarka, Franciszka Koraszewska, Józef Grzegorzek, Maksymilian Basista, Jan Nikodem Jaroń, Konstanty Wolny, Ludwik Piechoczek, ks. Aleksander Skowroński, Masymilian Wilimowski, ks. Paweł Brandys, Jan Michejda, ks. Józef Londzin, Józef Dreyza, Augustyn Świder, Stanisław Bełza, Karol Grzesik, Józef Rymer, Józef Biniszkiewicz, Alfons Zgrzebniok, Paweł Chrobok, Józef Michalski, Jan Wyględa, Walenty Fojkis, Stanisław Mastalerz, Tadeusz Puszczyński, Rudolf Kornke, Józef Pukowiec, Maksymilian Iksal, Andrzej Mielęcki, Felisk Biały, Józef Witczak, Henryk Sławik, Jan Lortz, ks. Jan Kapica, Maria Kujawska, Henryk Jarczyk, Robert Oszek, Jan Ludyga-Laskowski, Jan Emil Stanek, Karol Gajdzik, Maciej Mielżyński, Kazimierz Zenkteler, Wojciech Korfanty, Michał Grażyński, Adam Kocur, Józefa Zofia Bramowska, ks. Józef Czempiel, ks. Emil Szramek, Józef Rostek, Emanuel Konstanty Imiela, Halina Stęślicka, Janina Omańkowska, Petronela Golasiowa, Bronisława Szymkowiakówna, Aniela Wolnik, Stanisław Ligoń, Jan Grzonka, Maksmilian Jesionowski, Edward Rybarz, Karol Godula, Jan Kiepura, Władysław Sebyła, Józefa Kiedroń, Piotr Niedurny, Bonifacy Bałdyk, Jan Paweł Hlond,
Są też dęby nieosobowe, jak ten Obrony Niemczy (1017) i Głogowa (1109), Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” , Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, I Powstania Śląskiego, II Powstania Śląskiego, III Powstania Śląskiego, Polskiego Komisariatu Plebiscytowego i Setnej Rocznicy Powrotu Górnego Śląska do Polski 1922-2022.
Za tablice zapłacił Śląski Urząd Wojewódzki, a dęby dostarczyły różne nadleśnictwa Lasów Państwowych. Jednak cała pracę przy przygotowaniu alei wykonały miejskie jednostki. Zakład Zieleni Miejskiej posadził drzewa i zamontował połowę tablic. Drugą połowę zainstalował Miejski Zarząd Ulic i Mostów.
Aleja ciągnie się od ronda przy ul. Gospodarczej w kierunku ul. Szopienickiej.
