W ostatnich latach pojęcie aquascapingu stało się dobrze znane wśród akwarystów na całym świecie. Choć jest to hobby jeszcze mało spopularyzowane, każdy z odrobiną chęci i dobrym zmysłem estetycznym może się nim zająć.
Aquascaping – co to jest?
Aquascaping jest projektowaniem podwodnych ekosystemów w sposób intencjonalny, tak aby stworzyć prawdziwe dzieła sztuki. Cała sztuka polega bowiem na komponowaniu ze sobą różnych elementów podwodnego krajobrazu, które razem tworzą niepowtarzalną kompozycję. Styl ten w swoich książkach zapoczątkował japoński geniusz, Takashi Amano. Słowo „aqua” oznacza „woda”, natomiast „scape” to „łodyga” lub „głąbik”, czyli rodzaj pozbawionej liści łodygi. Najprościej rzecz ujmując, aquascaping to tworzenie żywych obrazów. Cały proces nacechowany jest niezwykłą dbałością o detale i estetykę.
Style aquascapingu
Aquascaping swoją tradycją sięga Japonii i wiele technik jest zaczerpniętych właśnie z tamtej estetyki czy dostępnych materiałów. Akwaryści przy tworzeniu swoich kompozycji często sięgają po materiały pochodzenia azjatyckiego. Takie skały, rośliny czy drzewo są niezwykle widowiskowe. Jednym z popularniejszych styli tworzenia podwodnych kompozycji jest na przykład Ryuboku, który charakteryzuje się łączeniem ze sobą skał oraz korzeni drzew. Inny to Iwagumi, gdzie łączy się ze sobą kilka rodzajów skał. Te style oraz inne są dobrą wskazówką dla początkujących akwarystów, jak łączyć ze sobą różne materiały w ciekawe kompozycje. Oczywiście warto zawsze szukać nowych układów i zdać się na swoją wyobraźnię, gdyż oto właśnie w aquascapingu chodzi. Kierując się tymi zasadami, możemy bardzo szybko złapać bakcyla.
Jak zacząć przygodę z aquascapingiem?
Pierwszym krokiem będzie decyzja o wyborze układu w akwarium. To bardzo ważny czynnik aranżowania ładnego zbiornika wodnego w stylu naturalnym. Jedną z najpopularniejszych możliwości jest aranżacja akwarium wyspa. Jak sama nazwa wskazuje, wystrój akwarium przypomina wyspę. Zasada jest bardzo prosta – najwyższe rośliny umieszczamy na środku zbiornika. Jednocześnie coraz niższe gatunki wsadzamy bliżej ścianek bocznych. Inną opcją jest układ odwrotny do przedstawionego. Wtedy najniższy punkt znajduje się na środku, a coraz wyższe rośliny są sadzone bliżej ścian bocznych zbiornika. Modnym rozwiązaniem w przypadku tego układu jest przewaga kamieni nad roślinnością. Można tym samym uzyskać górski krajobraz. Ograniczamy wtedy roślinność wyłącznie do najniższych gatunków, np. traw.
Artykuł sponsorowany