Już o prawie 20 mln zł wzrosły koszty budowy trzech miejskich basenów. Powodem najnowszego wzrostu kwoty potrzebnej na dokończenie budowy są m.in. zmiana sposobu uzdatniania wody oraz rodzaju szyb.
Budowa basenów, jak każda większa inwestycja, ma swoje problemy. Największe występują przy basenie w Zadolu. Istniało ryzyko, że miasto rozwiąże umowę z firmą Erbud, która ma poważne problemy finansowe i zeszła z kilku placów budowy. Ostatecznie jednak wykonawca się nie zmienił, a prace powoli posuwają się do przodu. Znacznie szybciej idzie budowa basenów przy ul. Kościuszki i ul. Konnej. Łącznie wszystkie trzy pływalnie miały kosztować 77 mln zł. Szybko okazało się jednak, że zapisane w umowach z wykonawcami pieniądze nie wystarczą. Pierwszym poważnym problemem okazały się prace ziemne. Właściwie w każdej z lokalizacji podłoże okazywało się trudniejsze niż przypuszczano. Szybko zaszła więc konieczność podpisania aneksów na kwotę 5,4 mln zł. Potem dochodziły kolejne wydatki. Najnowsze, to około 3 mln zł, które zostaną przeznaczone m.in. na zmianę sposobu uzdatniania wody w basenach. Wnioskowały o nią Katowickie Wodociągi. Pierwotnie woda basenowa miała być dezynfekowana poprzez dozowanie gotowego podchlorynu sodu za pomocą pompki, bezpośrednio z opakowań handlowych. Po zmianie będzie to elektroliza membranowa. – Rozwiązanie pierwotne stwarza wiele utrudnień związanych z eksploatacją oraz zaostrza wymogi dotyczące pomieszczeń, w których są one przechowywane i dozowane. W handlowych opakowaniach podchlorynu sodu znajduje się go tylko ok. 14%, a reszta to stabilizatory i zanieczyszczenia wpływające na pogorszenie parametrów wody basenowej, które trzeba korygować przez dodawanie innych środków chemicznych oraz, w celu ograniczenia ilości chloru związanego, wymieniać wodę. Niesie za sobą istotne koszty związane ze zużyciem energii elektrycznej i cieplnej oraz kosztów wody i ścieków – tłumaczy Jolanta Wszędyrówny z działu komunikacji Katowickich Wodociągów. – Zastosowanie elektrolizy membranowej pozwala dozować do wody basenowej świeży środek dezynfekcyjny produkowany na bieżąco z soli w pastylkach w ilości zależnej od aktualnego zapotrzebowania. Otrzymuje się czysty podchloryn sodu, co wpływa na poprawę parametrów wody basenowej poprzez ograniczenie ilości środków chemicznych niezbędnych do korekty jej parametrów. Rozwiązanie takie jest również bezpieczniejsze dla pracowników, gdyż nie mają do czynienia ze żrącą substancją jaką jest podchloryn sodu.
Zmiana sposobu uzdatniania wody będzie kosztować 500 000 zł na każdy basen, czyli łącznie to większy wydatek o 1,5 mln zł. Jak jednak przekonują wodociągi, w ciągu 3 lat inwestycja ma się zwrócić.
Niższe koszty eksploatacji ma też zapewnić zmiana parametrów szkła, które ma zostać użyte w basenach. Zamiast zwykłych szyb będą to panele refleksyjne odbijające promienie słoneczne. Ma to ograniczyć „efekt szklarni”. Latem będzie po prostu chłodniej, co ma wpłynąć na koszty klimatyzowania pomieszczeń. Dodatkowo szkło refleksyjne utrudni wgląd do pomieszczeń takich jak siłownia, gabinety lekarskie czy pomieszczenia administracji.
Kolejna zmiana w projekcie, która niesie za sobą konsekwencje finansowe, ma związek z prądem. Chodzi o zmianę rozdzielni niskiego napięcia. To z kolei wiąże się z ze zmianą sposobu uzdatniania wody i koniecznością wprowadzenia dodatkowych odpływów wymuszonych elektrolizą membranową, zabudową dodatkowych liczników energii elektrycznej oraz dostosowanie rozdzielni do wytycznych dostawców ciepła.
Po ostatnich zmianach budowa basenów będzie kosztować prawie 96 mln zł.
Poniżej zestawienie wartości robót na podstawie podpisanych umów:
ul. Hallera – 24 139 931,84 zł brutto,
ul. Kościuszki – 25 209 585,23 zł brutto,
ul. Wczasowa – 26 229 604,77 zł brutto.
I po ostatnich podpisanych aneksach do umów:
ul. Hallera – 29 922 064,05 zł brutto,
ul. Kościuszki – 31 699 676,29 zł brutto,
ul. Wczasowa – 34 240 602,55 zł brutto.
Ciekawo jak to wpływanie na termin oddania obiektów.