Krótkowzroczność jest plagą naszych czasów, a w związku z trybem życia, który prowadzimy, dodajmy – niemal bez względu na wiek (m. in. ciągłe wpatrywanie się ekran komputera, smartfonu, laptopa), ludzi w okularach “minusach” będzie wciąż przybywać.
Choć krótkowzroczność łatwo skorygować okularami, a wspomniane “minusy” bywają naprawdę atrakcyjne, bo można wybrać szkła z wysokim indeksem i modne oprawki, warto mieć świadomość, że im wyższa wada wzroku, tym bardziej pomniejszony obraz widzi się w okularach. Co to jest indeks? To współczynnik załamania światła materiału, czyli prędkość fali na granicy dwóch ośrodków – granicy powietrza i granicy materiału soczewek. Dla użytkownika oznacza to w praktyce, że im wyższy indeks, tym cieńsze i lżejsze szkła okularowe.
Możemy więc zamówić modne, lekkie i komfortowe w noszeniu okulary korekcyjne dla krótkowidza, ale przy dużej wadzie widziany w nich obraz i tak zawsze będzie pomniejszony. Nic więc dziwnego, że część krótkowidzów przerzuca się na soczewki kontaktowe. Te, choć coraz lepsze technologiczne i naprawdę jest w czym wybierać, nie zawsze spełniają oczekiwania, bo są osoby, których oczy soczewek nie tolerują, choćby z uwagi na niewystarczające nawilżenie oczu i pracę w niesprzyjających temu nawilżeniu warunkach (np. klimatyzacja, duże zapylenie). Soczewki kontaktowe bywają utrapieniem u kobiet w określonych dniach cyklu czy podczas menopauzy, kiedy zmiany hormonalne dodatkowo indukują wysychanie błon śluzowych.
Jeśli nie mamy bezwzględnych przeciwwskazań, warto zdecydować się na laserową korekcję wzroku. Krótkowzroczność poddaje się tej interwencji bardzo dobrze – dość powiedzieć, że historia chirurgii refrakcyjnej rozpoczyna się właśnie od zabiegów przeprowadzanych w latach ‘50 XX wieku na pacjentach z tą wadą, a lata doświadczeń procentują – warto więc skorzystać z dobrodziejstw nowoczesnej medycyny.
Kiedy warto korygować krótkowzroczność laserem?
Szczerze? Właściwie zawsze. Tak, nawet minus jedna dioptria to może być dobry powód do szukania pomocy u chirurga refrakcyjnego. Oczywiście nie zawsze. Sokoli wzrok jest wymagany np. u przedstawicieli służb mundurowych, a wady wzroku i choroby oczu mogą w ogóle przesądzać o zdolności do służby. Także zawodowi kierowcy czy piloci powinni widzieć perfekcyjnie. Wzrok sokoła to również wygoda w pracy chirurga czy zegarmistrza. Są po prostu profesje, w których nawet ta minus jedna dioptria może mieć znaczenie kluczowe i wtedy laserowa korekcja wzroku jest najlepszym rozwiązaniem.
Maksymalna krótkowzroczność poddawana leczeniu laserem to zazwyczaj do –10 dioptrii. Zazwyczaj, bowiem każdy przypadek rozpatruje się indywidualnie, a jeśli wszystkie wyniki badań i aktualna wada wzroku nie pozwalają na poddanie się laserowej korekcji wzroku, zawsze można poddać się refrakcyjnej wymianie soczewki RLE (refractive lens exchange) bądź CLE (clear lens extraction). CLE jest zabiegiem nieodwracalnym. Doszczepienie soczewki fakijnej jest zabiegiem odwracalnym.
Fakt, że przypadek każdego pacjenta rozpatruje się indywidualnie oznacza, że kiedy zaświta nam myśl o laserowej korekcji krótkowzroczności, warto poddać się diagnostyce w tym kierunku. Badania wstępne i przedoperacyjne są tak szczegółowe i precyzyjne, że nie ma mowy o tym, aby do zabiegu dopuszczono kogoś, kto się do niego nie kwalifikuje. Z drugiej strony, ta sama szczegółowość i precyzja mogą sprawić, że osoba, która była przekonana, że w jej przypadku laserowa korekcja wzroku nie wchodzi w rachubę, uzyska zielone światło na wykonanie zabiegu.
Jakie są bezwzględne przeciwwskazania do laserowej korekcji krótkowzroczności?
Przeciwwskazania bezwzględne, czyli takie, które bezwarunkowo nie pozwalają na poddanie się laserowej korekcji wzroku, to:
- Grubość, elastyczność i stopień nawilżenia rogówki oraz niektóre zmiany w rogówce (stożek rogówki, wrodzone patologie rogówki, choroby dystroficzne, blizny rogówki). Także: proporcja korygowanych dioptrii do grubości rogówki. Jeśli lekarz stwierdzi, że nasza rogówka jest za cienka, nie będzie w stanie opracować tzw. architektury zabiegu, czyli zaplanować operacji w taki sposób, żeby uzyskać optymalny dla pacjenta efekt. Zaprogramowanie i przeprowadzenie postępowania, nawet z wykorzystaniem najprecyzyjniejszych laserów, nie będzie po prostu możliwe.
- Zbyt wysoka wada wzroku.
- Skłonność do tworzenia bliznowców.
Należy pamiętać, że wada wzroku musi być ustabilizowana!
Metody stosowane w laserowej korekcji krótkowzroczności
LASEK/PRK: zabieg polega na odchyleniu (LASEK) albo usunięciu (PRK) górnej warstwy komórkowej rogówki (nabłonka), a następnie odpowiednim wymodelowaniu leżącej pod nią tkanki rogówki za pomocą lasera excimerowego. Celem zabiegu jest odpowiednie wymodelowanie promieniem lasera centralnej powierzchni rogówki tak aby ogniskowała ona obraz precyzyjnie na powierzchnię siatkówki.
LASIK: technika dwuetapowa: rogówka nacinana jest za pomocą skalpela (mikrokeratomu), a następnie powierzchni rogówki jest modelowana tak, aby mogła ona właściwie ogniskować obraz na siatkówkę.
Femto-LASIK: dzięki precyzyjnemu laserowi femtosekundowemu, chirurg wykonuje cięcie w rogówce, tworząc cienki płatek o grubości 0,1 mm – flap. Używa lasera excimerowego, by przez kilka sekund wymodelować odsłoniętą wcześniej rogówkę, następnie płatek jest z powrotem zamykany; przytwierdza się i tworzy ochronną barierę rogówki.
Trans-PRK smart surFace: najmniej inwazyjna metoda leczenia krótkowzroczności laserem. Korekcja dioptrii odbywa się w pierwszym etapie zabiegu, podczas gdy chirurg korzysta z wysokoprecyzyjnego lasera excimerowego. PRK była kiedyś standardową metodą leczenia oczu laserem, a metoda LASIK ją zastąpiła, ponieważ wiązała się z mniejszym bólem. Jednak technika LASIK zawodziła u Pacjentów, u których rogówka była zbyt cienka lub nieregularna. Nowoczesne możliwości Trans-PRK przyczyniły się do optymalizacji zabiegu w najważniejszym punkcie.
EBKTM (Epithelial Bowman’s Keratectomy) to modyfikacja metody LASEK i PRK. Nabłonek jest precyzyjnie usuwany nożem Epi-Clear, który delikatnie i w pełni kontrolowany sposób przygotowuje rogówkę do zabiegu, pozostawiając jej głębsze warstwy nienaruszone. W porównaniu z innymi metodami powierzchniowymi, po EBK nabłonek odnawia się nawet dwukrotnie szybciej, a proces regeneracji jest łagodniejszy niż w innych metodach powierzchniowych. Metoda EBK jest metodą pierwszego wyboru dla stosunkowo małej grupy pacjentów. Zakres korygowanych wad jest mały: od -8 D do +3 D, astygmatyzm do 5 D, przy czym zabieg dedykowany jest przede wszystkim osobom z cienką, ale prawidłową rogówką. EBK może być stosowane u osób, u których istnieje wyraźne przeciwwskazanie do wykonania zabiegu metodami typu LASIK (LASIK, FEMTOLASIK, VLASIK®).
Artykuł sponsorowany