Wojewoda potraktował prezydenta, radnych i mieszkańców Katowic z buta [KOMENTARZ]

Z tego nie da się wyjść z twarzą. Po cichu, bez pytania nikogo o zdanie wojewoda śląski Jarosław Wieczorek nazwał sobie plac w centrum Katowic im. Marii i Lecha Kaczyńskich. Pokazał, że liczą się dla niego wyłącznie partyjne instrukcje. W porządku, jego prawo. W końcu jest namiestnikiem rządu w terenie. Ale ten teren dobrze zapamięta tę decyzję.

Można było rozegrać to zupełnie inaczej. Nie wiem czy ktokolwiek jest tak naiwny, żeby uwierzyć w tłumaczenia wojewody, że opinia IPN o Wilhelmie Szewczyku przyszła do urzędu wojewódzkiego w środę po południu. Kilka godzin po konferencji prasowej, na której Jarosław Wieczorek poinformował o podpisaniu tzw. zarządzeń zastępczych, które zmieniają nazwy 11 ulic w kilku miastach. O tej jednej, najważniejszej, zapomniał wspomnieć. Jego tłumaczenia są tym bardziej wątpliwe, że jeszcze w czwartek przed południem próżno było szukać na stronie internetowej urzędu wojewódzkiego informacji o decyzji wojewody w sprawie placu Szewczyka. Myślał, że nikt nie zauważy? Że sprawa przejdzie bez echa? Nie, doskonale wiedział jak wielkie oburzenie wywoła. Dlatego przeprowadził wszystko po cichu. Miał rację. Oburzenie jest wielkie i słusznie.

Wojewoda doskonale wiedział, że do Rady Miasta Katowice wpłynął już wniosek o nazwanie ulicy, placu lub skweru im. Lecha i Marii Kaczyńskich. Jednak do tej pory władze miasta nie znalazły odpowiedniego miejsca do uhonorowania prezydenckiej pary albo znaleźć nie chciały. Jarosław Wieczorek wcisnął więc Kaczyńskich na siłę. Wbrew większości radnych, o mieszkańcach nie wspominając. Ci ostatni już zasypują jego oficjalny profil na Facebooku negatywnymi komentarzami. Czy wojewoda się nimi przejmie? Jarosław Wieczorek pokazał, że najważniejsze są dla niego instrukcje partyjne, więc nawet jeśli go to w jakiś sposób dotyka, to chcąc utrzymać się na stanowisku, wielkiego pola manewru nie ma.

Jest też drugie dno tej sprawy. Wojewoda nadał placowi w Katowicach imię Marii i Lecha Kaczyńskich, żeby nie ruszać gen. Jerzego Ziętka. Podczas wspomnianej konferencji oświadczył, że poprosił IPN o dłuższą opinię na temat Ziętka, bo na podstawie tej, którą dostał, nie jest w stanie podjąć decyzji. Trudno o słabsze tłumaczenie. Wystarczy zajrzeć na stronę IPN-u, żeby zapoznać się z wystarczająco długą opinią na temat generała. a jeśli to wojewodzie nie wystarczy, to polecam przeczytać nasz wywiad z Andrzejem Sznajderem, dyrektorem katowickiego oddziału IPN. Na co liczy wojewoda, że nagle IPN zmieni zdanie i uzna, że Ziętek nie był taki zły, a tak naprawdę był dobry? Nie, dla historyków IPN-u Ziętek jest jednoznacznie zły.

Wojewoda śląski w sprawie Ziętka gra na czas, bo wie, że ludzie nie darowaliby mu zmiany nazwy ronda w Katowicach, a przede wszystkim usunięcia pomnika.

Owszem, o Wilhelma Szewczyka aż takiej wojny nie będzie. Prawnicy urzędu miasta nie potrafili nawet przygotować skargi na zarządzenie wojewody do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. To się w głowie nie mieści, że w tak gorącej sprawie prawnicy nie wiedzą kto może być stroną takiej skargi (więcej o tym TUTAJ). Prezydent Katowic, radni (oprócz tych z PiS-u), a przede wszystkim mieszkańcy Katowic są bezradni. Choć akurat radni mają jeszcze niewielkie pole manewru. Wystarczy zwołanie dodatkowej sesji i podjęcie na niej już poprawnej uchwały o skardze. Pewnie i tak by to nic nie dało, ale przynajmniej byłaby jakaś próba walki.

Chcąc przypodobać się swoim mocodawcom, wojewoda nie wziął chyba jednego pod uwagę. Swoją decyzją wyrządził wielką krzywdę Lechowi i Marii Kaczyńskim (jakkolwiek to brzmi w kontekście osób nieżyjących). Wrzucił pamięć o nich w sam środek politycznego sporu. Mało kto w Katowicach uzna ich za rzeczywistych patronów palcu przed dworcem. On zawsze będzie placem Szewczyka. Wiele osób, które do tej pory były obojętne, akurat w tej sprawie się zradykalizuje. Oberwie nie tylko wojewoda, ale również pamięć o parze prezydenckiej. Jak widać, dla wojewody i jego partii nie ma to jednak większego znaczenia. Liczy się tylko to, że „moja jest tylko racja, moja racja jest najmojsza”.