Reklama

Poczuj ciepło bez smogu. Ile kosztuje centralne ogrzewanie z sieci

Redakcja
W naszym cyklu pisaliśmy już o tym jakie warunki techniczne trzeba spełnić, żeby przyłączyć się do sieci ciepłowniczej oraz kto i ile płaci za przyłączenie. Dziś o tym ile kosztuje korzystanie z ciepła sieciowego (czyli centralnego ogrzewania i ciepłej wody z sieci).

Na pytanie ile kosztuje tzw. miejskie ogrzewanie nie ma prostej odpowiedzi. Podobnie jak przy większości mediów (gaz, prąd), również w przypadku ciepła, na cenę składa się kilka czynników. Na dodatek, taryfa ciepła jest chyba najbardziej skomplikowana. Podstawowa zasada jest taka, że ceny zatwierdza Urząd Regulacji Energetyki. Działa to w tej sposób, że Tauron Ciepło lub inny dostawca proponuje stawki, ale ostatecznie i tak musi się na nie zgodzić URE. Z jednej strony chodzi o to, żeby zabezpieczyć interesy konsumentów, z drugiej – producentów. Ci pierwsi chcieliby oczywiście płacić jak najmniej, ci drudzy – zarobić jak najwięcej. Gdzieś trzeba się spotkać i o odpowiednią dla wszystkich cenę ma dbać państwowy regulator.

Co składa się na koszt ciepła?

Ciepło rozliczane jest w giga dżulach (GJ). To jednostka miary energii cieplnej w układzie SI. Dla przypomnienia ze szkoły, 1 dżul = 1 wat x 1 sekunda (watosekunda).

Na koszt ciepła ponoszony przez odbiorcę składają się:

– opłaty zmienne (zależne od ilości zużytego ciepła mierzonego w GJ) wynikające z:

a) ceny ciepła (w zł/GJ)

b) stawki opłaty zmiennej za usługi przesyłowe (zł/GJ). Są cztery (A, B, C, D) i różnią się w zależności od miejsca dostarczania ciepła (dokładne wyjaśnienie poniżej)

– opłaty stałe (zależne od zamówionej mocy cieplnej wyrażonej w MW) wynikające z:

a) ceny za zamówioną moc cieplną (w zł/MW)

b) stawki opłaty stałej za usługi przesyłowe (zł/MW)

– opłata dodatkowa za nośnik ciepła (zależne od ilości wody uzdatnionej mierzonej w m3, użytej do uzupełnienia instalacji)

Ostrzegaliśmy, że to skomplikowane. Ale postaramy się wyjaśnić wszystko najprościej jak tylko się da.

Najbardziej popularna grupa taryfowa w taryfie Tauron Ciepło to tzw. grupa aglomeracyjna. Ceny ciepła, mocy i nośnika w tej grupie to średnia ważona liczona dla 10 źródeł naszej aglomeracji – ta sama dla wszystkich odbiorców. Źródło ciepła to po prostu elektrociepłownie czy ciepłownie, czyli miejsca wytwarzania ciepła. Zlokalizowane są w różnych miastach aglomeracji. Ceny w tej grupie ulegają zmianie w przypadku, gdy chociaż jedno ze źródeł zmieni cenę (zmienia się wtedy średnia ważona). Dzieje się tak dlatego, że chociaż jest 10 różnych źródeł ciepła, to wytwarzane przez nich ciepło dostarczane jest do jednego aglomeracyjnego systemu ciepłowniczego (wspólnej sieci ciepłowniczej). Ciepło docierające do odbiorcy (czyli do mieszkań) jest “mieszanką” ciepła z tych źródeł, a jego cena to średnia ważona zależna od ceny danego źródła i  ilości ciepła dostarczanego z konkretnego źródła do sieci.

Ceny w grupie aglomeracyjnej (takie same dla wszystkich odbiorców) wynoszą obecnie:

– cena ciepła – 25,10 zł/GJ.

– cena za zamówioną moc cieplną w MW: 84 908,99 zł/1MW/rok.

Jeśli moc zamówiona wynosi np. 2 MW, to stała opłata na rok wyniesie 2 x 84 908,99 zł. Przykład: budynek o powierzchni ogrzewanej około 2000 m kw. potrzebuje około 0,2 MW mocy (zapotrzebowanie na moc zależy od termoizolacji budynku). Na każde 100 m kw. ogrzewanych pomieszczeń potrzeba około 0,01-0,007 MW. Czyli w naszym przykładzie stała opłata za zamówioną moc dla całego budynku wyniesie 16 981 zł (0,2 x 84 908 zł) za rok.

Co to jest moc cieplna i od czego zależy?

Moc cieplną zamawia odbiorca (zarządca, spółdzielnia, właściciel budynku). Moc zamówiona to gotowość źródła ciepła (czyli np. Tauron Ciepło) do dostarczania ciepła do konkretnego odbiorcy zgodnie z jego potrzebami (obliczana dla temperatury minimalnej -20 st. C). Inaczej mówiąc, zamówiona moc cieplna to maksymalna ilość ciepła, jaka może zostać dostarczona i odebrana przez odbiorniki ciepła zainstalowane w danym obiekcie w określonej jednostce czasu (np. 1 godz.) w warunkach obliczeniowych (temp. zewn. – 20ºC).

Z kosztów została nam jeszcze opłata za nośnik ciepła. Najpierw wyjaśnienie co to w ogóle jest ten nośnik ciepła. To specjalnie uzdatniana i przygotowana woda (zdemineralizowana, zmiękczona itd.) przeznaczona do celów transportu ciepła (woda w kaloryferach, która ogrzewa nasze mieszkanie). Opłata za nośnik ciepła występuje wtedy, gdy dostawca uzupełnia ubytki tego nośnika (wody), które powstały w instalacji odbiorcy. Jeśli ubytki w instalacji odbiorcy nie występują, to opłata za nośnik ciepła nie jest pobierana. Cena za nośnik ciepła to 13,10 zł/m sześć.

Przejdźmy do opłat za usługi przesyłowe.

Wśród nich znajduje się:

a) Stawka opłaty zmiennej za usługi przesyłowe, która dla najczęściej stosowanej grupy (AG1/B) wynosi 11,12 zł/GJ.

b) Stawka opłaty stałej za usługi przesyłowe, która dla najczęściej stosowanej grupy (AG1/B) wynosi 67 737,15 zł/MW/rok.

Opłata za usługi przesyłowe zależy od miejsca dostarczania ciepła. Są cztery możliwości.

A) Odbiorcy, dla których ciepło dostarczane jest bezpośrednio z sieci ciepłowniczej eksploatowanej przez Tauron Ciepło (rura ciepłownicza).

B) Odbiorcy, dla których ciepło dostarczane jest z węzła cieplnego eksploatowanego przez TC (indywidualny węzeł dla każdego budynku instaluje i eksploatuje TC i jest jego właścicielem)

C) Odbiorcy, dla których ciepło dostarczane jest z grupowego węzła cieplnego eksploatowanego przez TC. TC dostarcza ciepło do węzła grupowego, skąd jest ono rozprowadzane do poszczególnych budynków zewnętrznymi instalacjami odbiorczymi (mniejszymi rurami) eksploatowanymi przez odbiorcę (odbiorca czyli np. spółdzielnia lub wspólnota jest ich właścicielem).

D) Odbiorcy, dla których ciepło dostarczane jest z grupowego węzła cieplnego poprzez zewnętrzne instalacje odbiorcze eksploatowane przez TC (jw. ale w uproszczeniu tu TC jest ich właścicielem).

W tym miejscu należy się kolejne wyjaśnienie, co to jest węzeł cieplny. To zespół urządzeń łączących sieć ciepłowniczą znajdującą się na zewnątrz budynku z instalacją wewnętrzną budynku/obiektu. Zadaniem węzła cieplnego jest zmiana parametrów nośnika ciepła tj. temperatury i ciśnienia czynnika grzewczego (czyli specjalnie uzdatnionej wody) dostarczanego za pomocą sieci ciepłowniczej.

Na koniec jeszcze dwa równania, dla tych, którzy lubią liczyć:

– opłata za przesył wynika z wyliczenia: stawka opłaty zmiennej x ilość ciepła w GJ + stawki opłaty stałej za usługi przesyłowe x liczba MW

– opłata za ciepło wynika z wyliczenia: cena ciepła x ilość ciepła w GJ + cena za moc zamówioną x wielkość mocy zamówionej (w MW)

Ważna uwaga!

Tauron Ciepło nie może stosować innych cen i stawek niż zawarte w taryfie dla ciepła, gdyż byłoby to naruszeniem obowiązujących przepisów prawa w zakresie równoprawnego traktowania odbiorców. Innymi słowy, ceny z taryfy nie podlegają negocjacjom. Można weryfikować np. wielkość zamówionej mocy dla danego budynku.

Partnerem akcji „Poczuj ciepło bez smogu” jest Tauron Ciepło.


Tagi:

Dodaj komentarz

*
*